artfarted

Ήταν από εκείνες τις δυνατές συγκινήσεις όπου η πραγματικότητα ξεπέρασε κάθε φαντασία. Η Νέα Δημοκρατία και ο Κώστας Καραμανλής προσωπικά, συνέτριψαν το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου- προσωπικά. Είναι πραγματικός θρίαμβος για τον εκ νέου πρωθυπουργό αν συνεκτιμηθούν τα σκάνδαλα, οι αστοχίες και τα λάθη της κυβέρνησής του και σ’ αυτά προστεθεί και ο όλεθρος από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού. Τελικά η «χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης» και ο «λίγος» Κώστας Καραμανλής ξεπέρασαν με άνεση το ΠΑΣΟΚ για το οποίο δούλευαν θέλοντας και μη, ο Γιώργος Καρατζαφέρης και ο Στέλιος Παπαθεμελής. Αν στο αποτέλεσμα της Νέας Δημοκρατίας επιστρέψουν τα ποσοστά του ΛΑ.Ο.Σ και της Δημοκρατικής Αναγέννησης, γιατί ουσιαστικά από εκεί έφυγαν, τότε διαγράφεται ένα πραγματικά απίστευτο γεγονός.

Στα τριάμισι χρόνια της «Νέας Διακυβέρνησης» η αμφισβήτηση, η κούραση και η φθορά που είχαν προκαλέσει στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας οι απολύσεις δεκάδων κυβερνητικών στελεχών σε όλα τα επίπεδα, ο καταιγισμός των σκανδάλων, η βία των διαρκών διαδηλώσεων, η λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων και η εμβολή των λεγόμενων «εθνικών θεμάτων», είχαν πείσει τους πάντες ότι χειρότερα δεν γίνεται. Δυστυχώς τον Αύγουστο διαψευστήκαμε όλοι με τον τραγικότερο τρόπο. Όταν στις 16 Αυγούστου ο πρωθυπουργός προκήρυξε πρόωρες εκλογές οι οιωνοί στράφηκαν αμέσως εναντίον του με την ταυτόχρονη πυρπόληση της Πεντέλης. Είχε προηγηθεί το ολοκαύτωμα της Πάρνηθας και της ορεινής Αχαΐας. Όταν έσβησαν η Πεντέλη και ο Υμηττός, ξεκίνησε η κόλαση της Πελοποννήσου. Η λογική δεν άφηνε καμία αμφιβολία ότι θεοί και δαίμονες είχαν συμμαχήσει κατά του Κώστα Καραμανλή.

Παρ’ όλα αυτά, τα μεσάνυχτα της 16ης προς 17η Σεπτεμβρίου 2007 το ερώτημα αν υπάρχει Θεός εξακολουθούσε να είναι αναπάντητο. Όποιοι είχαν στη μνήμη τους τη φρίκη της Πελοποννήσου, της Εύβοιας και της Χαλκιδικής αλλά τα μάτια τους στραμμένα στην οδό Ρηγίλλης, θα έβγαζαν διαμετρικά αντίθετο συμπέρασμα από εκείνους που κοιτούσαν προς τη Χαριλάου Τρικούπη.

Τώρα οι ακροδεξιοί, οι δεξιοί και οι νεοφιλελεύθεροι καλά κάνουν και πανηγυρίζουν. Ο Γιώργος Αλογοσκούφης δικαιούται να συνεχίσει τις μηχανορραφίες του για το πώς θα διαλύσει τον υπάρχοντα ασταθή κοινωνικό ιστό και στη θέση του θα πλέξει μια νέα κοινωνία αποτελούμενη από αφέντες και δούλους. Ένα σύστημα απλό και εξόχως αποδοτικό, του οποίου οι τυχόν αμφισβητίες θα εξουδετερώνονται άμεσα. Ένα σύστημα το οποίο άπαξ και εγκατασταθεί θα είναι αδύνατο να ανατραπεί παρά μόνο από ένα άλλο, ακόμα πιο προσοδοφόρο για τους αφέντες.

Στην αντίπερα όχθη, μπροστά στο αλλόκοτο αποτέλεσμα των exit polls που έσκασε σα βόμβα μπροστά τους, ο ένας μετά τον άλλο οι άνθρωποι που τα τελευταία τριάντα χρόνια απαιτούσαν να έχουν το μονοπώλιο του σοσιαλισμού στην Ελλάδα έσπευσαν και πάλι να στρουθοκαμηλίσουν. Και στρουθοκαμήλιζαν με το γνωστό εκνευριστικό έως γελοίο τρόπο τους μέχρι που βγήκε επιτέλους ο Παπανδρέου και ψέλλισε την αποδοχή της ήττας του. Ήταν η αποκλιμάκωση τεσσάρων ετών επιμονής σε ένα μύθο. Ο μύθος κατέρρευσε και έτσι διαμορφώνεται τώρα η ευκαιρία να χτιστεί εκ θεμελίων κάτι καινούριο. Είναι το γνωστό ουδέν κακόν αμιγές καλού.

Μόνο που τώρα η ευθύνη πού έπεσε στους ώμους των οπαδών και των φίλων του ΠΑΣΟΚ είναι τεράστια. Αν δεν εκμεταλλευτούν την ευκαιρία να ανασυγκροτηθούν, αν δεν θέσουν στην πράξη τη σοφία που θα έπρεπε να έχουν συσσωρεύσει μετά από δεκαετίες πειραματισμών και αποτυχιών, αν δεν αποτινάξουν μιας και δια παντός τους αλλοτριωμένους και διεφθαρμένους δυνάστες τους, αναδεικνύοντας παράλληλα ένα νέο κύμα ηγεσίας, τότε πρακτικά εγκαταλείπουν εαυτούς στον Αλογοσκούφη και τους δεσμοφύλακές του. Τότε στερούν από τη χώρα το δικαίωμα και την υποχρέωσή της να αντισταθεί στη Νέα Τάξη.

Με όποιο όνομα κι αν παρουσιαστεί, με όποιο τρόπο κι αν καλυφθεί, με όποιο θέατρο κι αν επιχειρήσει να προσεταιριστεί οπαδούς, στο τέλος η Νέα Τάξη δεν μπορεί παρά να αποκαλύψει την ταυτότητα και τις πραγματικές προθέσεις της. Η δυναμική της καταφέρνει να διαπερνά τα συμβατικά κομματικά σύνορα. Βασίζεται στις αδυναμίες του ανθρώπινου χαρακτήρα για να καλύπτει τις διαφορές των ιδεολογιών. Για να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να εξουδετερώσει τον Αλογοσκούφη και τους επιγόνους του και να αποτρέψει την εγκαθίδρυση της δουλείας στην Ελλάδα, θα πρέπει οι οπαδοί του να περιορίσουν το γονίδιο του φασισμού που λίγο-πολύ όλοι οι άνθρωποι έχουμε μέσα μας. Στη συνέχεια θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ να αναπτύξει διαύλους επικοινωνίας και κατανόησης με ανθρώπους που ενδεχομένως υιοθετούν μια διαφορετική ιδεολογία, διαθέτουν όμως ηθική που τους στρέφει ενάντια στη Νέα Τάξη. Αν το ΠΑΣΟΚ μετατραπεί σε ενιαία δύναμη αρετής και αταλάντευτης πίστης στη δημοκρατία και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τότε μόνο θα μπορέσει να προσεταιριστεί αρκετούς οπαδούς και συμμάχους, ώστε να σχηματιστεί δύναμη ικανή να σταματήσει τον ερχομό του καθεστώτος για το οποίο τόσο εντατικά και προσηλωμένα δουλεύουν οι υπέρμαχοι του κοινωνικού δαρβινισμού.

Είναι αλήθεια ότι το ΠΑΣΟΚ απέτυχε να τηρήσει το «Συμβόλαιο με το Λαό». Ότι οι «γενναίοι» του πρώτου ΠΑΣΟΚ γρήγορα αλλοτριώθηκαν και προσχώρησαν στο παλιό σύστημα, ενισχύοντας τα σάπια υποστυλώματα του. Μέχρι τώρα και το ΠΑΣΟΚ έχει προδώσει το λαϊκό κίνημα και έχει πνίξει τις λαϊκές προσδοκίες μέσα στα ψέματα, στην απογοήτευση και στην αγανάκτηση. Πέτυχε όμως κάτι το οποίο εξακολουθεί να του ανήκει και να του προσφέρει την ευκαιρία να εξιλεωθεί. Το κουρασμένο ΠΑΣΟΚ παραμένει η μεγάλη δύναμη από την οποία τέσσερις στους δέκα Έλληνες περιμένουν πεισματικά την αλλαγή. Αντίθετα, η Νέα Δημοκρατία ακολουθεί τη σίγουρη συνταγή που πρώτοι οι Αμερικανοί συνέστησαν: αν δεν ξέρεις το δρόμο ακολούθα το χρήμα.

Ποιος ξέρει, μπορεί μαζί με τα δεντράκια που λίγο-λίγο θα ξεπροβάλλουν από την καμένη γη, να αναδυθεί από τις στάχτες του ένα νέο, καλύτερο, σοφότερο σοσιαλιστικό κίνημα στη χώρα μας.