Monday, May 08, 2006
Μεσσίας ή αυθαιρεσίας;
Απρίλιος 2004:
Επικεφαλής της ελπιδοφόρου Ευρωλίστας του κόμματός του, τοποθέτησε ο κ. Παπανδρέου νεαρότατη κυρία, συμπαθέστατη και φωτογενή. Όμως, όπως αδιάψευστα πληροφορήθηκε το πανελλήνιο, η κα. Μαρία Ματσούκα είναι κόρη αρχισυνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ και προστατευόμενη του κορυφαίου των εργατοπατέρων της χώρας, μεγαλοστελέχους του ΠΑΣΟΚ, κ. Χ. Πολυζωγόπουλου. Άρα, η ως κομήτης τροχιά της από το πουθενά στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και οσονούπω στις Βρυξέλλες, επιδέχεται πλείστες όσες αμφισβητήσεις για την αξιοκρατικότητά της.
Εστιασμένος στο δυνατό εσωκομματικό μήνυμα που αδημονεί να περάσει, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είτε ξέχασε είτε αγνοεί την ηθική παράμετρο -που αφορά όμως τους πάντες.
Γιατί τελικά το μήνυμα του ‘επαναστατικού’ Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ προς τους απλούς πολίτες και ιδιαίτερα προς τις στρατιές που λιμνάζουν στην ανεργία και στην κακο-απασχόληση ποιο είναι; Ότι χωρίς υψηλές γνωριμίες η καταδίκη στη βιοπάλη δεν αίρεται. Ότι στην περιβόητη ‘Συμμετοχική Δημοκρατία’ ο ρόλος του απλού, ανώνυμου πολίτη είναι σαφώς οριοθετημένος: του κλακαδόρου, του ‘αυθόρμητου’ οπαδού που σε ατμόσφαιρα ρέηβ πάρτι επιδοκιμάζει δια βοής: ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς!
Μάιος 2006:
Το ΠΑΣΟΚ, για την ακρίβεια ο αρχηγός του, ερήμην της τοπικής κοινωνίας, δηλαδή χωρίς τη συμμετοχή αυτών που ο κ. Παπανδρέου και οι μεγαλόσχημοι κρατικοδίαιτοι συνεργάτες του ξέρουν ως “grassroots organizations” και εμείς οι υπόλοιποι με τον πεζό όρο “κομματική βάση”, αποφάσισαν για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους και με αμιγώς αριθμητική λογική να διορίσουν την 28χρονη Πομάκα δικηγόρο Γκιουλμπεγιάζ Καρά Χασάν, μουσουλμανικού θρησκεύματος, υποψήφια υπερνομάρχη Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης.
Η ιδέα είναι όντως υπέροχη αλλά ο γνωστός Παπανδρεϊκός τρόπος εφαρμογής της αφήνει ένα γιγαντιαίο χάσμα μέσα απ’ το οποίο χωράει πολλή αμφισβήτηση τόσο των αληθινών προθέσεων όσο και της πραγματικής φιλοσοφίας των ΠΑΣΟΚικών επιλογών.
Κατ’ αρχήν μια απλή ματιά στην κοπέλα αυτή είναι διαφωτιστική. Ο Παπανδρέου ζήτησε να του βρουν γυναίκα, νέα, όμορφη, που να ΔΕΙΧΝΕΙ όσο το δυνατό διαφορετικότερη από το στερεότυπο του Θρακιώτη μουσουλμάνου. Επιπλέον, προφανώς μαθημένοι από το φιάσκο της ανύπαρκτης Μ. Ματσούκα που η τύχη της αγνοείται, οι λάτρεις των ακριβών πούρων και των single-malt whiskeys σύμβουλοι του Γιωργάκη, φρόντισαν η υποψήφια να μπορεί να μιλάει δημοσίως. Έτσι λοιπόν ξετρύπωσαν μια ψηλή, ζουμερή, γλυκύτατη, κατάξανθη γαλανομάτα, μόλις 28 ετών, προκομμένη μητέρα ενός παιδιού, σπουδασμένη, ήδη αυτόνομη δικηγόρο και, οποία τύχη, βαμμένη ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς για την κοινή γνώμη, τα πράγματα εκτροχιάστηκαν όταν ο πολύς υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Γιώργος Καλαντζής αναρωτήθηκε δημοσίως εάν η κυρία Καραχασάν «θα σταθεί δίπλα του στη γιορτή της 25ης Μαρτίου» και την κάλεσε να δηλώσει εάν είναι Ελληνίδα μουσουλμάνα.
Το μόνο ελαφρυντικό που μπορώ να προτείνω για τον βιαστικό, αγχωμένο και ενδεχομένως βλάκα υπουργό ΜΑΚ-ΘΡΑΚ είναι να είχε πληροφορηθεί τα ρεπορτάζ των Τουρκικών εφημερίδων που θριαμβολογούσαν ότι ο Παπανδρέου επέλεξε «Τουρκάλα» υποψήφια, στο καπάκι της τσαμπουκαλεμένης επίσκεψης του Ερντογάν στην περιοχή.
Η υποψήφια του ΠΑΣΟΚ απάντησε με απλό τρόπο ότι είναι Ελληνίδα, μουσουλμάνα, γυναίκα, μητέρα, επιστήμονας και ΠΑΣΟΚ και εξέφρασε την έκπληξή της για το θόρυβο που δημιουργήθηκε.
Ο Παπανδρέου όμως αυθαιρέτησε «μετρώντας κουκιά» και προσπαθώντας να τραβήξει τον Καραμανλή έξω απ’ το λαγούμι του. Όλα αυτά υπό συνεχή τηλεοπτική κάλυψη αφού ο απώτερος στόχος είναι η Αθήνα και ο Πειραιάς και όχι η Θράκη καθώς η συγκεκριμένη υπερνομαρχία είναι δεδομένη looser για το ΠΑΣΟΚ.
Στο πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας του lifestyle λοιπόν, με τους αποχαυνωμένους μικροαστούς, είναι που ποντάρισαν οι επικοινωνιολόγοι σοσιαλιστές(…), γνωρίζοντας ότι η τηλεόραση θα άρπαζε αμέσως την ευκαιρία, ρίχνοντας και πάλι στο τσουκάλι τους ίδιους φασίστες, ρασοφόρους και λοιπούς γνωστούς επαγγελματίες αντιδραστικούς μαζί με τους πολύ χειρότερους, δήθεν προοδευτικούς τηλεοπτικούς darling, πολιτικάντηδες, οπορτουνιστές και λοιπούς σαλίγκαρους, που υποκρίνονται και φαρισαϊζουν τόσο που θα τους ζήλευε ακόμα κι αυτός ο Καϊάφας.
Για μία ακόμα φορά η ουσία κονιορτοποιήθηκε. Η στρατηγική του εντυπωσιασμού, του κομπασμού, της προβολής, της εσκεμμένης παραπλάνησης και παραπληροφόρησης στην οποία ενθουσιωδώς επιδίδονται οι κομματικοί μανδαρίνοι και οι γλοιώδεις δημοσιογράφοι που τους υπηρετούν, έθαψαν το έλλειμμα δημοκρατίας που ξανα-αποκαλύφθηκε στο ΠΑΣΟΚ με τον τρόπο επιλογής της κυρίας Καραχασάν ενώ ο -με το ζόρι- καυγάς σπρώχνεται στο θρήσκευμα της υποψήφιας. Επιχειρείται έτσι από τον Παπανδρέου να στηθεί ένα νέο σκηνικό, μια ακόμα εικονική πραγματικότητα, στην οποία το κόμμα του παρουσιάζεται ως ριζοσπαστικό, προοδευτικό, επαναστατικό, δήθεν δημοκρατικό, που προχωράει σταθερά προσηλωμένο στην κοινωνική αναμόρφωση της χώρας. Βέβαια, πάντοτε τα σκιάχτρα που αντιπαλεύει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό: να διώχνουν από την προσοχή των πολιτών τα άμεσα, πραγματικά και ασφυκτικά προβλήματα που ο πατέρας του και οι διάδοχοί του συσσώρευσαν στην καθημερινότητα που ζει ο απλός κόσμος.
Άσχετο 1: στις εξπρές ελληνοποιήσεις αθλητών που καλούνται στη συνέχεια να συλλέξουν μετάλλια για την Ελλάδα, λίγοι αντιδρούν. Ούτε προβλήματα θρησκεύματος, ούτε ηθικής, ούτε αυτής καθ’ αυτής της προσωπικότητας των αθλητών έχουν σημασία.
Άσχετο 2: όταν πρωτοκλασσάτοι, π.χ. Πάγκαλος, ωρύονται να δοθεί η Ελληνική υπηκοότητα σε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, γεγονός που αυτομάτως οδηγεί στην δημιουργία συντριπτικών μειονοτικών δικαιωμάτων, η αντίδραση είναι business as usual.
Οι επικοινωνιακοί εγκέφαλοι του ΠΑΣΟΚ γέννησαν μια εξαιρετική ιδέα για να φτυαρίσουν κι άλλο φασισμό στο σορό της ΝΔ- και ο βλάκας Καλατζής τσίμπησε αμέσως- αλλά προδόθηκαν από την συγγενή αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να λειτουργήσει δημοκρατικά. Για να καλύψουν την κοροϊδία της «συμμετοχικής δημοκρατίας» εκμεταλλεύονται τώρα ασυστόλως τη σπουδή των ΜΜΕ να βγάλουν λεφτά από την επιλογή τους. Έτσι προστίθενται πολλά ακόμα τούβλα στο τείχος του διχασμού που η πολιτικο-δημοσιογραφική ολιγαρχία συντηρεί μεταξύ των Ελλήνων για να εξυπηρετεί τους ιδιοτελείς σκοπούς της. Όσο για τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου, επιβεβαίωσε ότι παρά τα παχιά λόγια, το δικό του ΠΑΣΟΚ σε ένα μόνο χαρακτηριστικό διαφέρει απ’ το κόμμα που κληρονόμησε από τον πατέρα του: την αυταρχική ηγεσία του Ανδρέα διαδέχτηκε η Μεσσιανική του Γιώργου.
Επικεφαλής της ελπιδοφόρου Ευρωλίστας του κόμματός του, τοποθέτησε ο κ. Παπανδρέου νεαρότατη κυρία, συμπαθέστατη και φωτογενή. Όμως, όπως αδιάψευστα πληροφορήθηκε το πανελλήνιο, η κα. Μαρία Ματσούκα είναι κόρη αρχισυνδικαλιστή του ΠΑΣΟΚ και προστατευόμενη του κορυφαίου των εργατοπατέρων της χώρας, μεγαλοστελέχους του ΠΑΣΟΚ, κ. Χ. Πολυζωγόπουλου. Άρα, η ως κομήτης τροχιά της από το πουθενά στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και οσονούπω στις Βρυξέλλες, επιδέχεται πλείστες όσες αμφισβητήσεις για την αξιοκρατικότητά της.
Εστιασμένος στο δυνατό εσωκομματικό μήνυμα που αδημονεί να περάσει, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είτε ξέχασε είτε αγνοεί την ηθική παράμετρο -που αφορά όμως τους πάντες.
Γιατί τελικά το μήνυμα του ‘επαναστατικού’ Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ προς τους απλούς πολίτες και ιδιαίτερα προς τις στρατιές που λιμνάζουν στην ανεργία και στην κακο-απασχόληση ποιο είναι; Ότι χωρίς υψηλές γνωριμίες η καταδίκη στη βιοπάλη δεν αίρεται. Ότι στην περιβόητη ‘Συμμετοχική Δημοκρατία’ ο ρόλος του απλού, ανώνυμου πολίτη είναι σαφώς οριοθετημένος: του κλακαδόρου, του ‘αυθόρμητου’ οπαδού που σε ατμόσφαιρα ρέηβ πάρτι επιδοκιμάζει δια βοής: ο βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο βασιλιάς!
Μάιος 2006:
Το ΠΑΣΟΚ, για την ακρίβεια ο αρχηγός του, ερήμην της τοπικής κοινωνίας, δηλαδή χωρίς τη συμμετοχή αυτών που ο κ. Παπανδρέου και οι μεγαλόσχημοι κρατικοδίαιτοι συνεργάτες του ξέρουν ως “grassroots organizations” και εμείς οι υπόλοιποι με τον πεζό όρο “κομματική βάση”, αποφάσισαν για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους και με αμιγώς αριθμητική λογική να διορίσουν την 28χρονη Πομάκα δικηγόρο Γκιουλμπεγιάζ Καρά Χασάν, μουσουλμανικού θρησκεύματος, υποψήφια υπερνομάρχη Δράμας-Καβάλας-Ξάνθης.
Η ιδέα είναι όντως υπέροχη αλλά ο γνωστός Παπανδρεϊκός τρόπος εφαρμογής της αφήνει ένα γιγαντιαίο χάσμα μέσα απ’ το οποίο χωράει πολλή αμφισβήτηση τόσο των αληθινών προθέσεων όσο και της πραγματικής φιλοσοφίας των ΠΑΣΟΚικών επιλογών.
Κατ’ αρχήν μια απλή ματιά στην κοπέλα αυτή είναι διαφωτιστική. Ο Παπανδρέου ζήτησε να του βρουν γυναίκα, νέα, όμορφη, που να ΔΕΙΧΝΕΙ όσο το δυνατό διαφορετικότερη από το στερεότυπο του Θρακιώτη μουσουλμάνου. Επιπλέον, προφανώς μαθημένοι από το φιάσκο της ανύπαρκτης Μ. Ματσούκα που η τύχη της αγνοείται, οι λάτρεις των ακριβών πούρων και των single-malt whiskeys σύμβουλοι του Γιωργάκη, φρόντισαν η υποψήφια να μπορεί να μιλάει δημοσίως. Έτσι λοιπόν ξετρύπωσαν μια ψηλή, ζουμερή, γλυκύτατη, κατάξανθη γαλανομάτα, μόλις 28 ετών, προκομμένη μητέρα ενός παιδιού, σπουδασμένη, ήδη αυτόνομη δικηγόρο και, οποία τύχη, βαμμένη ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς για την κοινή γνώμη, τα πράγματα εκτροχιάστηκαν όταν ο πολύς υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Γιώργος Καλαντζής αναρωτήθηκε δημοσίως εάν η κυρία Καραχασάν «θα σταθεί δίπλα του στη γιορτή της 25ης Μαρτίου» και την κάλεσε να δηλώσει εάν είναι Ελληνίδα μουσουλμάνα.
Το μόνο ελαφρυντικό που μπορώ να προτείνω για τον βιαστικό, αγχωμένο και ενδεχομένως βλάκα υπουργό ΜΑΚ-ΘΡΑΚ είναι να είχε πληροφορηθεί τα ρεπορτάζ των Τουρκικών εφημερίδων που θριαμβολογούσαν ότι ο Παπανδρέου επέλεξε «Τουρκάλα» υποψήφια, στο καπάκι της τσαμπουκαλεμένης επίσκεψης του Ερντογάν στην περιοχή.
Η υποψήφια του ΠΑΣΟΚ απάντησε με απλό τρόπο ότι είναι Ελληνίδα, μουσουλμάνα, γυναίκα, μητέρα, επιστήμονας και ΠΑΣΟΚ και εξέφρασε την έκπληξή της για το θόρυβο που δημιουργήθηκε.
Ο Παπανδρέου όμως αυθαιρέτησε «μετρώντας κουκιά» και προσπαθώντας να τραβήξει τον Καραμανλή έξω απ’ το λαγούμι του. Όλα αυτά υπό συνεχή τηλεοπτική κάλυψη αφού ο απώτερος στόχος είναι η Αθήνα και ο Πειραιάς και όχι η Θράκη καθώς η συγκεκριμένη υπερνομαρχία είναι δεδομένη looser για το ΠΑΣΟΚ.
Στο πολεοδομικό συγκρότημα της πρωτεύουσας του lifestyle λοιπόν, με τους αποχαυνωμένους μικροαστούς, είναι που ποντάρισαν οι επικοινωνιολόγοι σοσιαλιστές(…), γνωρίζοντας ότι η τηλεόραση θα άρπαζε αμέσως την ευκαιρία, ρίχνοντας και πάλι στο τσουκάλι τους ίδιους φασίστες, ρασοφόρους και λοιπούς γνωστούς επαγγελματίες αντιδραστικούς μαζί με τους πολύ χειρότερους, δήθεν προοδευτικούς τηλεοπτικούς darling, πολιτικάντηδες, οπορτουνιστές και λοιπούς σαλίγκαρους, που υποκρίνονται και φαρισαϊζουν τόσο που θα τους ζήλευε ακόμα κι αυτός ο Καϊάφας.
Για μία ακόμα φορά η ουσία κονιορτοποιήθηκε. Η στρατηγική του εντυπωσιασμού, του κομπασμού, της προβολής, της εσκεμμένης παραπλάνησης και παραπληροφόρησης στην οποία ενθουσιωδώς επιδίδονται οι κομματικοί μανδαρίνοι και οι γλοιώδεις δημοσιογράφοι που τους υπηρετούν, έθαψαν το έλλειμμα δημοκρατίας που ξανα-αποκαλύφθηκε στο ΠΑΣΟΚ με τον τρόπο επιλογής της κυρίας Καραχασάν ενώ ο -με το ζόρι- καυγάς σπρώχνεται στο θρήσκευμα της υποψήφιας. Επιχειρείται έτσι από τον Παπανδρέου να στηθεί ένα νέο σκηνικό, μια ακόμα εικονική πραγματικότητα, στην οποία το κόμμα του παρουσιάζεται ως ριζοσπαστικό, προοδευτικό, επαναστατικό, δήθεν δημοκρατικό, που προχωράει σταθερά προσηλωμένο στην κοινωνική αναμόρφωση της χώρας. Βέβαια, πάντοτε τα σκιάχτρα που αντιπαλεύει ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό: να διώχνουν από την προσοχή των πολιτών τα άμεσα, πραγματικά και ασφυκτικά προβλήματα που ο πατέρας του και οι διάδοχοί του συσσώρευσαν στην καθημερινότητα που ζει ο απλός κόσμος.
Άσχετο 1: στις εξπρές ελληνοποιήσεις αθλητών που καλούνται στη συνέχεια να συλλέξουν μετάλλια για την Ελλάδα, λίγοι αντιδρούν. Ούτε προβλήματα θρησκεύματος, ούτε ηθικής, ούτε αυτής καθ’ αυτής της προσωπικότητας των αθλητών έχουν σημασία.
Άσχετο 2: όταν πρωτοκλασσάτοι, π.χ. Πάγκαλος, ωρύονται να δοθεί η Ελληνική υπηκοότητα σε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, γεγονός που αυτομάτως οδηγεί στην δημιουργία συντριπτικών μειονοτικών δικαιωμάτων, η αντίδραση είναι business as usual.
Οι επικοινωνιακοί εγκέφαλοι του ΠΑΣΟΚ γέννησαν μια εξαιρετική ιδέα για να φτυαρίσουν κι άλλο φασισμό στο σορό της ΝΔ- και ο βλάκας Καλατζής τσίμπησε αμέσως- αλλά προδόθηκαν από την συγγενή αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να λειτουργήσει δημοκρατικά. Για να καλύψουν την κοροϊδία της «συμμετοχικής δημοκρατίας» εκμεταλλεύονται τώρα ασυστόλως τη σπουδή των ΜΜΕ να βγάλουν λεφτά από την επιλογή τους. Έτσι προστίθενται πολλά ακόμα τούβλα στο τείχος του διχασμού που η πολιτικο-δημοσιογραφική ολιγαρχία συντηρεί μεταξύ των Ελλήνων για να εξυπηρετεί τους ιδιοτελείς σκοπούς της. Όσο για τον ίδιο τον Γ. Παπανδρέου, επιβεβαίωσε ότι παρά τα παχιά λόγια, το δικό του ΠΑΣΟΚ σε ένα μόνο χαρακτηριστικό διαφέρει απ’ το κόμμα που κληρονόμησε από τον πατέρα του: την αυταρχική ηγεσία του Ανδρέα διαδέχτηκε η Μεσσιανική του Γιώργου.
