Wednesday, May 17, 2006
Κακό Vs Χειρότερου
Την Κυριακή 13 Μάιου άκουσα στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ κάποιον κύριο να αναπτύσσει τις ιδέες του σχετικά με τα προβλήματα του δήμου Καλλιθέας. Ο δήμος Καλλιθέας είναι από τους μεγαλύτερους της χώρας και σε έκταση και σε πληθυσμό και είναι παραλιακός δήμος, μεταξύ Μοσχάτου και Παλαιού Φαλήρου.
Ο συγκεκριμένος λοιπόν κύριος, 42 ετών αν θυμάμαι καλά, είναι γνωστός αθλητικός δημοσιογράφος, μεγαλομέτοχος στον Supersport FM και στη μεγαλύτερη αθλητική εφημερίδα πανελλαδικά. Δηλώνει καθαρόαιμος αριστερός και με κάθε καλή πρόθεση που προσωπικά δεν αμφισβητώ καθόλου, ξεκίνησε μια δημοτική κίνηση με σκοπό να μπουν κάποιες αγνές και προοδευτικές φωνές στο δημοτικό συμβούλιο του υποβαθμισμένου δήμου Καλλιθέας, που είναι εδώ και δεκαετίες κατειλημμένος από οικονομικά και κομματικά συμφέροντα.
Όλα καλά μέχρι εδώ. Συγχωρέστε μου ότι δεν θυμάμαι το όνομα του δημοσιογράφου/επιχειρηματία επικεφαλής της «αριστερής» δημοτικής κίνησης της Καλλιθέας, γι αυτό δεν τον αναφέρω με το όνομά του ούτε και θέλω να τηλεφωνήσω στη δουλειά του για να μάθω. Δεν είναι εκεί το θέμα.
Ο καλός συμπολίτης ανέφερε και μάλλον σωστά, ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η πόλη μας είναι να προστατέψει το παραλιακό της μέτωπο από τους άρπαγες που το εποφθαλμιούν. Είπε ότι οι συμπορευόμενοι με αυτόν θα παλέψουν για να μην παραχωρηθεί ο πρώην Ιππόδρομος και η λοιπή έκταση (η Εσπλανάδα, τα άδεια παραλιακά κτίρια- εκείνα τα χρώματος σομόν, αν τα ‘χετε δει, μέχρι και το πανέμορφο γηπεδάκι του beach volley), σε ιδιώτες. Είπε μάλιστα ότι ως συμβολική κίνηση αντίδρασης και αντίστασης στα σκοτεινά σχέδια των μεγαλοκαρχαριών, ιδιωτών και κρατικών λαμόγιων (δικά μου λόγια), πήγανε και κόψανε το προστατευτικό συρματόπλεγμα που δήθεν εμποδίζει την είσοδο των πολιτών σε κάποιους χώρους των παραλιακών πρώην Ολυμπιακών εκτάσεων.
Αν ήμουν κάτοικος οποιασδήποτε άλλης περιοχής της Αττικής ή και της Ελλάδας, ίσως μου άρεσαν αυτά που άκουσα απ’ τον λίαν επιτυχημένο συμπολίτη μου. Μένω όμως σε μια συνοικία της Καλλιθέας που τοπικά είναι γνωστή ως Τζιτζιφιές και εκτείνεται πέριξ του πρώην Ιπποδρόμου. Έχω δηλαδή προσωπική εμπειρία της φρίκης που συντελείται στην παραλιακή ζώνη της Καλλιθέας και αυτά που άκουσα με λύπησαν πολύ και μ’ έκαναν να σκεφτώ πόσο βαθειά νυχτωμένοι είναι κάποιοι άνθρωποι που αυτοπαραμυθιάζονται ότι είναι «προοδευτικοί». Αν οι νέοι άνθρωποι παράγουν τόσο κοντόφθαλμες ιδέες και έχουν τέτοιες παρωπίδες, πότε επιτέλους θα ξεφύγει απ’ την οπισθοδρόμηση αυτή η χώρα;
Δεν ξέρω τι γίνεται στα γραφεία των μνηστήρων της παραλιακής ζώνης, ούτε τι σκοτεινά ή άλλα σχέδια απεργάζονται οι αμφιλεγόμενοι δημοτικοί άρχοντες και λοιποί δημοτικοί όφεις. Θα σας πω τι βλέπω.
Η Εσπλανάδα είναι μια πολύ μεγάλη πεζογέφυρα που περνάει πάνω από την παραλιακή λεωφόρο ακριβώς στο τέλος της λεωφόρου Συγγρού. Πατάει σε μια άκρη του πρώην Ιπποδρόμου και η άλλη άκρη της είναι δίπλα στο πολύ όμορφο κλειστό στάδιο όπου έγιναν οι αγώνες του tae kwon do στους Ολυμπιακούς, και έτσι έμεινε και η ονομασία.
Η Εσπλανάδα πήρε χρόνια για να κατασκευαστεί και σίγουρα κόστισε εκατομμύρια ευρώ (δισ δραχμές). Είναι ένα μεγάλο, θεαματικό, εξαιρετικά φιλόξενο έργο, με προσεγμένο φωτισμό, παρτέρια, δέντρα και καταπληκτική θέα 180 μοιρών. Μια από τις ωραιότερες βόλτες σ’ όλη την Αττική. Ή τουλάχιστον έτσι ήταν όταν δόθηκε στο κοινό.
Πριν τα Ολυμπιακά έργα, από το Δέλτα Φαλήρου μέχρι το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας όλη η παραλιακή περιοχή ήταν χωματερή. Μπάζα, σκουπίδια, κουφάρια σκαφών, αυτοκινήτων και τσιγγάνικοι καταυλισμοί.
Ανατολικά του Tae Kwon Do, προς το Παλαιό Φάληρο δηλαδή, ιδιώτες επιχειρηματίες αναγείρουν τώρα κάποια φουτουριστικά κτίρια αλλάζοντας εντελώς αυτό που πριν 10 χρόνια ήταν κρανίου τόπος. Δυτικά όμως του σταδίου, προς Μοσχάτο, η περιοχή θυμίζει Μογκαντίσου…
Η εγκατάλειψη από μόνη της επιφέρει κάποιες φθορές. Τις καταστροφές όμως τις επιφέρουν οι άνθρωποι. Η Εσπλανάδα και κάθε άλλος χώρος που αφέθηκε προς δημόσια χρήση στο Δέλτα, έχει βανδαλιστεί σε σημείο που συνολικά η περιοχή προκαλεί αηδία και πόνο στον επισκέπτη που αρχικά ενθουσιάστηκε ότι επιτέλους αξιώθηκε να απολαύσει μια προσφορά επιπέδου από το κράτος και οτι θα χαρεί μια μοναδική βελτίωση της ποιότητας ζωής του.
Ούτε δυο χρόνια δεν πέρασαν και η υστεροβουλία τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και της κεντρικής κυβέρνησης πήρε πίσω αυτά που έδωσε στο «λαουτζίκο». Πιστέψαμε μερικοί ότι, από την κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων που ακόμα τους πληρώνουμε από το υστέρημά μας, κάτι θα επιστρεφόταν και στους απλούς πολίτες.
Εδώ ξεκινάει το έγκλημα και η παράλληλη πορεία του με τη βλακεία. Στα Ολυμπιακά έργα του Δέλτα ό,τι μπορούσε να σπάσει, οι βάνδαλοι το έσπασαν. Ό,τι μπορούσε να μουτζουρωθεί, το μουτζούρωσαν. Ό,τι μπορούσαν να καταστρέψουν, να κλέψουν, να αναποδογυρίσουν, να βρωμίσουν και να χαλάσουν, το έκαναν. Είναι τέτοια η έκταση των καταστροφών που για να επανέλθει η περιοχή έστω στην σχεδόν έτοιμη κατάσταση των Ολυμπιακών αγώνων, θα χρειαστεί να γίνουν νέες μελέτες, δημοπρατήσεις, εργοτάξιο κλπ και να δουλέψουν πολλοί άνθρωποι για πολύ καιρό. Χαρακτηριστική είναι η εικόνα των παρτεριών με τα χιλιάδες θαμνώδη φυτά και δέντρα που φυτεύτηκαν με συγκεκριμένο σχέδιο αρχιτεκτονικής τοπίου. Τίποτα πια δεν ξεχωρίζει αφού όλα είναι πνιγμένα στα αγριόχορτα που μεγαλώνουν και πληθαίνουν ανεξέλεγκτα, δίπλα σε σωρούς σκουπιδιών που μαρτυρούν διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες. Ο πρώην Ιππόδρομος αντί για τόπος αναψυχής με το που σουρουπώνει καταλαμβάνεται από παρέες μεθυσμένων αλλοδαπών, εμπόρων ναρκωτικών και άλλων καταστροφέων που, η αλήθεια είναι, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με …επιχειρήματα, καλούς τρόπους και κοινή λογική. Η Εσπλανάδα είναι πλέον far West, a no man’s land.
Ο δήμος Καλλιθέας βρίσκεται σε πόλεμο με την κεντρική διοίκηση για την παραλιακή ζώνη που του αντιστοιχεί. Να δοθεί, λένε, στο «λαό» της Καλλιθέας. Ναι. Εννοούν να πάρει ο Δήμος την περιοχή απ’ τα Ολυμπιακά Ακίνητα, ή όποιο άλλο φορέα τα έχει στην ιδιοκτησία του, και μετά να πει «δεν έχουμε λεφτά να τα συντηρήσουμε/αξιοποιήσουμε και γι αυτό θα τα υπενοικιάσουμε σε ιδιώτες». Ενώ το «κράτος» λέει «δεν έχουμε λεφτά να τα συντηρήσουμε/αξιοποιήσουμε και γι αυτό θα τα πουλήσουμε σε ιδιώτες».
Λόγω αυτού του πολέμου και της μόνιμης οικονομικής καχεξίας που επικαλείται, η τοπική δημοτική αρχή αφήνει επιδεικτικά και εκβιαστικά τον πρώην Ιππόδρομο να μετατρέπεται σε βομβαρδισμένο τοπίο.
Η επιλογή λοιπόν είναι μεταξύ ιδιωτών που θα είναι ενοικιαστές και θα θέλουν να ξεζουμίσουν ό,τι περισσότερο μπορούν ή, ιδιωτών που θα είναι ιδιοκτήτες και θα ενδιαφέρονται και για τη συντήρηση της ιδιοκτησίας τους. Στην πρώτη περίπτωση το αλισβερίσι κάθε τόσο θα το κάνει η δημοτική μαφία ενώ στη δεύτερη οι μίζες θα δοθούν μια φορά και θα είναι σε άλλο επίπεδο…
Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, ό,τι δεν ενοικιαστεί/πουληθεί θα επιστρέψει στην προ-ολυμπιακή του κατάσταση. Θα γίνει και πάλι χωματερή αφού ο περιούσιος λαός της Καλλιθέας, υπέρ του οποίου δήθεν γίνεται όλος αυτός ο καυγάς, είναι είτε βάνδαλοι ή αδιάφοροι ως προς τους δημόσιους χώρους τους.
Άφησα για τελευταίο αυτό που είπε ο ρομαντικά «προοδευτικός» επικεφαλής της νέας «αριστερής» κίνησης της Καλλιθέας (και αθλητικός μεγαλο-δημοσιογράφος) για το όμορφο γηπεδάκι του beach volley... Είπε ότι αν δεν μπορεί το Δημόσιο να το συντηρήσει, αν δεν βγάζει τα λεφτά του, να κατεδαφιστεί!! «Δεν έχω κολλήματα με κάτι τέτοια» επέμενε ο κύριος αυτός. Εγώ απλά δεν πίστευα στ’ αυτιά μου. Νόμιζα ότι η Πολιτιστική Επανάσταση (της οποίας, παρεμπιπτόντως, η …επέτειος των 40 χρόνων ήταν την Τρίτη 16 Μαΐου) είχε συνολικά καταδικαστεί όχι μόνο από την Ιστορία αλλά και από τους Κινέζους κομμουνιστές και από το διεθνές αριστερό κίνημα. Φαίνεται όμως ότι στην Καλλιθέα έχουμε κάποιους αμετανόητους Μαοϊκούς που, πλήρως συγχυσμένοι, αδυνατούν να αντιληφθούν άλλες επιλογές για τους χώρους αναψυχής πλην της καταστροφής.
Να κατεδαφίσουμε, λέει, το γήπεδο του beach volley, ένα αρχιτεκτονικό στολίδι της παραλίας, γιατί κανένας δημόσιος φορέας δεν είναι σε θέση να το λειτουργήσει. Εντάξει, να πετάξουμε τα λεφτουδάκια μας, να το κατεδαφίσουμε. Και στη θέση του τι να βάλουμε κύριε…. φωστήρα; Οτιδήποτε άλλο δεν θα θέλει κατασκευή, φύλαξη και συστηματική συντήρηση; Εκτός αν έχετε στο νου σας λυόμενα αναψυκτήρια, καντίνες για «βρώμικα», τσιγγάνικους καταυλισμούς, βουνά σκουπιδιών, μπάζα και τα συναφή.
Αν όμως βρεθεί κάποιο ιδιωτικό σχήμα να το αγοράσει και να το κάνει βιώσιμο, αν ο χώρος φυλάσσεται, είναι καθαρός, δεντροφυτευμένος, όμορφος, με γήπεδα, περατζάδες, αν με δυο-τρία ευρώ θα μπορεί ο υποβαθμισμένος δημότης να ευχαριστηθεί λίγη ώρα γαλήνης χωρίς να σιχαίνεται να πατήσει εδώ ή να κοιτάξει εκεί, χωρίς να φοβάται μην του επιτεθούν, μην τον κλέψουν, εσείς οι …προοδευτικοί θα διαρρήξετε τα ιμάτιά σας γιατί η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται στους ιδιώτες, ε;
Όταν όμως πληρώνετε 8 ευρώ τον καφέ στα διάφορα μαγαζιά που ποντάρουν στο καλό περιβάλλον και στη θέα, δεν έχετε πρόβλημα. Δεν σας προκύπτει ότι το ζητούμενο δεν είναι η ερημοποίηση της δημόσιας περιουσίας αλλά η εκμετάλλευσή της με τρόπο ώστε και να προστατεύεται και να απολαμβάνεται; Δεν σας προκύπτει ότι η ιδιοκτησία των χώρων της παραλίας από ιδιώτες θα αποφέρει στα δημοτικά ταμεία πολλαπλάσια έσοδα απ' ότι οποιαδήποτε μίζερη ή/και πρόχειρη δημοτική χρήση, αφού οι πολίτες θα κατακλύσουν τις ποιοτικές ιδιωτικές εγκαταστάσεις και τα δημοτικά τέλη θα εκτοξευτούν;
Ο ρόλος του δήμου δεν είναι ή επιχειρηματική μεσιτεία και μάλιστα η υπόγεια, η ύποπτη. Ο ρόλος του δήμου, όπως και του κράτους, είναι να εποπτεύει και να επιβάλει τη διαφάνεια και την τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων των ιδιωτών προς τους δημότες. Αν δεν μπορείτε να κάνετε το αυτονόητο, μην συσκοτίζετε τους δημότες με ισχυρισμούς για δήθεν ξεπουλήμα της δημόσιας περιουσίας. Πείτε ανοιχτά ότι προτιμάτε το παραλιακό μέτωπο της Καλλιθέας να το λυμαίνονται και να το καταστρέφουν τα αποβράσματα, αλλά, τυπικά, να είναι δημόσιος χώρος.
Προσωπικά διαφωνώ κάθετα. Περισσότερο κι από τους άρπαγες ιδιώτες μισώ τους βάνδαλους και τον υπόκοσμο.
Ο συγκεκριμένος λοιπόν κύριος, 42 ετών αν θυμάμαι καλά, είναι γνωστός αθλητικός δημοσιογράφος, μεγαλομέτοχος στον Supersport FM και στη μεγαλύτερη αθλητική εφημερίδα πανελλαδικά. Δηλώνει καθαρόαιμος αριστερός και με κάθε καλή πρόθεση που προσωπικά δεν αμφισβητώ καθόλου, ξεκίνησε μια δημοτική κίνηση με σκοπό να μπουν κάποιες αγνές και προοδευτικές φωνές στο δημοτικό συμβούλιο του υποβαθμισμένου δήμου Καλλιθέας, που είναι εδώ και δεκαετίες κατειλημμένος από οικονομικά και κομματικά συμφέροντα.
Όλα καλά μέχρι εδώ. Συγχωρέστε μου ότι δεν θυμάμαι το όνομα του δημοσιογράφου/επιχειρηματία επικεφαλής της «αριστερής» δημοτικής κίνησης της Καλλιθέας, γι αυτό δεν τον αναφέρω με το όνομά του ούτε και θέλω να τηλεφωνήσω στη δουλειά του για να μάθω. Δεν είναι εκεί το θέμα.
Ο καλός συμπολίτης ανέφερε και μάλλον σωστά, ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει η πόλη μας είναι να προστατέψει το παραλιακό της μέτωπο από τους άρπαγες που το εποφθαλμιούν. Είπε ότι οι συμπορευόμενοι με αυτόν θα παλέψουν για να μην παραχωρηθεί ο πρώην Ιππόδρομος και η λοιπή έκταση (η Εσπλανάδα, τα άδεια παραλιακά κτίρια- εκείνα τα χρώματος σομόν, αν τα ‘χετε δει, μέχρι και το πανέμορφο γηπεδάκι του beach volley), σε ιδιώτες. Είπε μάλιστα ότι ως συμβολική κίνηση αντίδρασης και αντίστασης στα σκοτεινά σχέδια των μεγαλοκαρχαριών, ιδιωτών και κρατικών λαμόγιων (δικά μου λόγια), πήγανε και κόψανε το προστατευτικό συρματόπλεγμα που δήθεν εμποδίζει την είσοδο των πολιτών σε κάποιους χώρους των παραλιακών πρώην Ολυμπιακών εκτάσεων.
Αν ήμουν κάτοικος οποιασδήποτε άλλης περιοχής της Αττικής ή και της Ελλάδας, ίσως μου άρεσαν αυτά που άκουσα απ’ τον λίαν επιτυχημένο συμπολίτη μου. Μένω όμως σε μια συνοικία της Καλλιθέας που τοπικά είναι γνωστή ως Τζιτζιφιές και εκτείνεται πέριξ του πρώην Ιπποδρόμου. Έχω δηλαδή προσωπική εμπειρία της φρίκης που συντελείται στην παραλιακή ζώνη της Καλλιθέας και αυτά που άκουσα με λύπησαν πολύ και μ’ έκαναν να σκεφτώ πόσο βαθειά νυχτωμένοι είναι κάποιοι άνθρωποι που αυτοπαραμυθιάζονται ότι είναι «προοδευτικοί». Αν οι νέοι άνθρωποι παράγουν τόσο κοντόφθαλμες ιδέες και έχουν τέτοιες παρωπίδες, πότε επιτέλους θα ξεφύγει απ’ την οπισθοδρόμηση αυτή η χώρα;
Δεν ξέρω τι γίνεται στα γραφεία των μνηστήρων της παραλιακής ζώνης, ούτε τι σκοτεινά ή άλλα σχέδια απεργάζονται οι αμφιλεγόμενοι δημοτικοί άρχοντες και λοιποί δημοτικοί όφεις. Θα σας πω τι βλέπω.
Η Εσπλανάδα είναι μια πολύ μεγάλη πεζογέφυρα που περνάει πάνω από την παραλιακή λεωφόρο ακριβώς στο τέλος της λεωφόρου Συγγρού. Πατάει σε μια άκρη του πρώην Ιπποδρόμου και η άλλη άκρη της είναι δίπλα στο πολύ όμορφο κλειστό στάδιο όπου έγιναν οι αγώνες του tae kwon do στους Ολυμπιακούς, και έτσι έμεινε και η ονομασία.
Η Εσπλανάδα πήρε χρόνια για να κατασκευαστεί και σίγουρα κόστισε εκατομμύρια ευρώ (δισ δραχμές). Είναι ένα μεγάλο, θεαματικό, εξαιρετικά φιλόξενο έργο, με προσεγμένο φωτισμό, παρτέρια, δέντρα και καταπληκτική θέα 180 μοιρών. Μια από τις ωραιότερες βόλτες σ’ όλη την Αττική. Ή τουλάχιστον έτσι ήταν όταν δόθηκε στο κοινό.
Πριν τα Ολυμπιακά έργα, από το Δέλτα Φαλήρου μέχρι το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας όλη η παραλιακή περιοχή ήταν χωματερή. Μπάζα, σκουπίδια, κουφάρια σκαφών, αυτοκινήτων και τσιγγάνικοι καταυλισμοί.
Ανατολικά του Tae Kwon Do, προς το Παλαιό Φάληρο δηλαδή, ιδιώτες επιχειρηματίες αναγείρουν τώρα κάποια φουτουριστικά κτίρια αλλάζοντας εντελώς αυτό που πριν 10 χρόνια ήταν κρανίου τόπος. Δυτικά όμως του σταδίου, προς Μοσχάτο, η περιοχή θυμίζει Μογκαντίσου…
Η εγκατάλειψη από μόνη της επιφέρει κάποιες φθορές. Τις καταστροφές όμως τις επιφέρουν οι άνθρωποι. Η Εσπλανάδα και κάθε άλλος χώρος που αφέθηκε προς δημόσια χρήση στο Δέλτα, έχει βανδαλιστεί σε σημείο που συνολικά η περιοχή προκαλεί αηδία και πόνο στον επισκέπτη που αρχικά ενθουσιάστηκε ότι επιτέλους αξιώθηκε να απολαύσει μια προσφορά επιπέδου από το κράτος και οτι θα χαρεί μια μοναδική βελτίωση της ποιότητας ζωής του.
Ούτε δυο χρόνια δεν πέρασαν και η υστεροβουλία τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και της κεντρικής κυβέρνησης πήρε πίσω αυτά που έδωσε στο «λαουτζίκο». Πιστέψαμε μερικοί ότι, από την κληρονομιά των Ολυμπιακών Αγώνων που ακόμα τους πληρώνουμε από το υστέρημά μας, κάτι θα επιστρεφόταν και στους απλούς πολίτες.
Εδώ ξεκινάει το έγκλημα και η παράλληλη πορεία του με τη βλακεία. Στα Ολυμπιακά έργα του Δέλτα ό,τι μπορούσε να σπάσει, οι βάνδαλοι το έσπασαν. Ό,τι μπορούσε να μουτζουρωθεί, το μουτζούρωσαν. Ό,τι μπορούσαν να καταστρέψουν, να κλέψουν, να αναποδογυρίσουν, να βρωμίσουν και να χαλάσουν, το έκαναν. Είναι τέτοια η έκταση των καταστροφών που για να επανέλθει η περιοχή έστω στην σχεδόν έτοιμη κατάσταση των Ολυμπιακών αγώνων, θα χρειαστεί να γίνουν νέες μελέτες, δημοπρατήσεις, εργοτάξιο κλπ και να δουλέψουν πολλοί άνθρωποι για πολύ καιρό. Χαρακτηριστική είναι η εικόνα των παρτεριών με τα χιλιάδες θαμνώδη φυτά και δέντρα που φυτεύτηκαν με συγκεκριμένο σχέδιο αρχιτεκτονικής τοπίου. Τίποτα πια δεν ξεχωρίζει αφού όλα είναι πνιγμένα στα αγριόχορτα που μεγαλώνουν και πληθαίνουν ανεξέλεγκτα, δίπλα σε σωρούς σκουπιδιών που μαρτυρούν διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες. Ο πρώην Ιππόδρομος αντί για τόπος αναψυχής με το που σουρουπώνει καταλαμβάνεται από παρέες μεθυσμένων αλλοδαπών, εμπόρων ναρκωτικών και άλλων καταστροφέων που, η αλήθεια είναι, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με …επιχειρήματα, καλούς τρόπους και κοινή λογική. Η Εσπλανάδα είναι πλέον far West, a no man’s land.
Ο δήμος Καλλιθέας βρίσκεται σε πόλεμο με την κεντρική διοίκηση για την παραλιακή ζώνη που του αντιστοιχεί. Να δοθεί, λένε, στο «λαό» της Καλλιθέας. Ναι. Εννοούν να πάρει ο Δήμος την περιοχή απ’ τα Ολυμπιακά Ακίνητα, ή όποιο άλλο φορέα τα έχει στην ιδιοκτησία του, και μετά να πει «δεν έχουμε λεφτά να τα συντηρήσουμε/αξιοποιήσουμε και γι αυτό θα τα υπενοικιάσουμε σε ιδιώτες». Ενώ το «κράτος» λέει «δεν έχουμε λεφτά να τα συντηρήσουμε/αξιοποιήσουμε και γι αυτό θα τα πουλήσουμε σε ιδιώτες».
Λόγω αυτού του πολέμου και της μόνιμης οικονομικής καχεξίας που επικαλείται, η τοπική δημοτική αρχή αφήνει επιδεικτικά και εκβιαστικά τον πρώην Ιππόδρομο να μετατρέπεται σε βομβαρδισμένο τοπίο.
Η επιλογή λοιπόν είναι μεταξύ ιδιωτών που θα είναι ενοικιαστές και θα θέλουν να ξεζουμίσουν ό,τι περισσότερο μπορούν ή, ιδιωτών που θα είναι ιδιοκτήτες και θα ενδιαφέρονται και για τη συντήρηση της ιδιοκτησίας τους. Στην πρώτη περίπτωση το αλισβερίσι κάθε τόσο θα το κάνει η δημοτική μαφία ενώ στη δεύτερη οι μίζες θα δοθούν μια φορά και θα είναι σε άλλο επίπεδο…
Και στις δύο περιπτώσεις πάντως, ό,τι δεν ενοικιαστεί/πουληθεί θα επιστρέψει στην προ-ολυμπιακή του κατάσταση. Θα γίνει και πάλι χωματερή αφού ο περιούσιος λαός της Καλλιθέας, υπέρ του οποίου δήθεν γίνεται όλος αυτός ο καυγάς, είναι είτε βάνδαλοι ή αδιάφοροι ως προς τους δημόσιους χώρους τους.
Άφησα για τελευταίο αυτό που είπε ο ρομαντικά «προοδευτικός» επικεφαλής της νέας «αριστερής» κίνησης της Καλλιθέας (και αθλητικός μεγαλο-δημοσιογράφος) για το όμορφο γηπεδάκι του beach volley... Είπε ότι αν δεν μπορεί το Δημόσιο να το συντηρήσει, αν δεν βγάζει τα λεφτά του, να κατεδαφιστεί!! «Δεν έχω κολλήματα με κάτι τέτοια» επέμενε ο κύριος αυτός. Εγώ απλά δεν πίστευα στ’ αυτιά μου. Νόμιζα ότι η Πολιτιστική Επανάσταση (της οποίας, παρεμπιπτόντως, η …επέτειος των 40 χρόνων ήταν την Τρίτη 16 Μαΐου) είχε συνολικά καταδικαστεί όχι μόνο από την Ιστορία αλλά και από τους Κινέζους κομμουνιστές και από το διεθνές αριστερό κίνημα. Φαίνεται όμως ότι στην Καλλιθέα έχουμε κάποιους αμετανόητους Μαοϊκούς που, πλήρως συγχυσμένοι, αδυνατούν να αντιληφθούν άλλες επιλογές για τους χώρους αναψυχής πλην της καταστροφής.
Να κατεδαφίσουμε, λέει, το γήπεδο του beach volley, ένα αρχιτεκτονικό στολίδι της παραλίας, γιατί κανένας δημόσιος φορέας δεν είναι σε θέση να το λειτουργήσει. Εντάξει, να πετάξουμε τα λεφτουδάκια μας, να το κατεδαφίσουμε. Και στη θέση του τι να βάλουμε κύριε…. φωστήρα; Οτιδήποτε άλλο δεν θα θέλει κατασκευή, φύλαξη και συστηματική συντήρηση; Εκτός αν έχετε στο νου σας λυόμενα αναψυκτήρια, καντίνες για «βρώμικα», τσιγγάνικους καταυλισμούς, βουνά σκουπιδιών, μπάζα και τα συναφή.
Αν όμως βρεθεί κάποιο ιδιωτικό σχήμα να το αγοράσει και να το κάνει βιώσιμο, αν ο χώρος φυλάσσεται, είναι καθαρός, δεντροφυτευμένος, όμορφος, με γήπεδα, περατζάδες, αν με δυο-τρία ευρώ θα μπορεί ο υποβαθμισμένος δημότης να ευχαριστηθεί λίγη ώρα γαλήνης χωρίς να σιχαίνεται να πατήσει εδώ ή να κοιτάξει εκεί, χωρίς να φοβάται μην του επιτεθούν, μην τον κλέψουν, εσείς οι …προοδευτικοί θα διαρρήξετε τα ιμάτιά σας γιατί η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται στους ιδιώτες, ε;
Όταν όμως πληρώνετε 8 ευρώ τον καφέ στα διάφορα μαγαζιά που ποντάρουν στο καλό περιβάλλον και στη θέα, δεν έχετε πρόβλημα. Δεν σας προκύπτει ότι το ζητούμενο δεν είναι η ερημοποίηση της δημόσιας περιουσίας αλλά η εκμετάλλευσή της με τρόπο ώστε και να προστατεύεται και να απολαμβάνεται; Δεν σας προκύπτει ότι η ιδιοκτησία των χώρων της παραλίας από ιδιώτες θα αποφέρει στα δημοτικά ταμεία πολλαπλάσια έσοδα απ' ότι οποιαδήποτε μίζερη ή/και πρόχειρη δημοτική χρήση, αφού οι πολίτες θα κατακλύσουν τις ποιοτικές ιδιωτικές εγκαταστάσεις και τα δημοτικά τέλη θα εκτοξευτούν;
Ο ρόλος του δήμου δεν είναι ή επιχειρηματική μεσιτεία και μάλιστα η υπόγεια, η ύποπτη. Ο ρόλος του δήμου, όπως και του κράτους, είναι να εποπτεύει και να επιβάλει τη διαφάνεια και την τήρηση των συμβατικών υποχρεώσεων των ιδιωτών προς τους δημότες. Αν δεν μπορείτε να κάνετε το αυτονόητο, μην συσκοτίζετε τους δημότες με ισχυρισμούς για δήθεν ξεπουλήμα της δημόσιας περιουσίας. Πείτε ανοιχτά ότι προτιμάτε το παραλιακό μέτωπο της Καλλιθέας να το λυμαίνονται και να το καταστρέφουν τα αποβράσματα, αλλά, τυπικά, να είναι δημόσιος χώρος.
Προσωπικά διαφωνώ κάθετα. Περισσότερο κι από τους άρπαγες ιδιώτες μισώ τους βάνδαλους και τον υπόκοσμο.
